Ben çocuk olmadığım için bu kural bana geçerli değil.o yüzden saat 12 gibi uyandım:D gece millet ile muhabbete dalınca ve biraz da pes oynayınca sabaha karşı yattım.sabah tabii duş aldık,traş olduk falan da filan da derken bizimkilerle bayramlaşma faslına geçildi.bu anları hem çok severim hem çok sevmem.akrabalarda sanki onlardan para almak için el öpüyormuşuz gibi bir izlenim uyanıyor.ben el öpmeyeyim onlarda bana para vermesin ancak işte örf-adet-gelenek-görenek-yazları sıcak ve kurak,kışları ılık ve yağışlı tarzı klasik duygularımızla hareket ediliyor.
Neyse efendim çekirdek aile ile bayramlaşma faslına geçildi.babamın elini öpünce babam bana para verdi.şimdi geldik işin en can alıcı kısmına.beni tanıyanlar bilir,ben hafızamda sorun olduunu söylerim ama ne olduğunu bilmem.ben babam parayı verince çok şaşırdım çünkü ben her zaman kurban bayramında para verildiğini bilirdim.sadece kurbanda fakat babam her iki bayramda bana para verirmiş.akrabalarda öyle.korku filmi gibi ya!mesela ben bazen geçen sene kimin şampiyon olduğunu hatırlamam ki koyu bir futbol ve basketbol manyağıyım! bayrama böyle başlamam kötü oldu tabii çünkü bu durum beni gerçekten korkutuyor
Bayramda eve dönmek ayrı bir duygu,1 hafta okula gidip geri dönmek başka bi duygu.zaten ondan sonra bir daha zor eve dönme düşüncesi bir başka...
Millet telefonla arandı,herkesin elleri öpüldü,deli gibi şeker-çikolata yenildi ve bilimum düzeyde cırcır olundu.her bayram aynı şeyler.her bayram aynı olan bir de şu muhabbet vardır:"nerede o eski bayramlar".haberlerde falan çıkar ya millete sorarlar "eski bayramlar nerede?" diye.Hani bab-ı ali zamanı falan.ulan salak sen 20 yaşındaki çocuğa soruyosun.bu çocuun aklı anca 5 senedir çalışıodur.işte bu muhabbetler beni kendimden geçirir ama yine de seviyorum.
Bir bayramın da sonuna geldik diyemeyeceğim çünkü şu an 2. gün içerisindeyiz.bu bayram herkese uğur ve mutluluk getirir umarım!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Dil Pabuç Gibi!