Sen Bana Doğruyu Sölesene Yavrum!

Bugünkü kurban konum şu:"Hani böle kendinizi çok çirkin hissedersiniz,kendinizi hiç beğenmezsiniz ya,işte o zamanlarda arkadaşların hep size güzel şeyler söyler.işte söyledikleri doğru mu yoksa yanlış mı?"ben bunu çok merak ediyorum o yüzden bunu masaya yatıralım!
beni bilen bilir,ben kendime çok laf atarım.kendimi pek beğenmem.tmm iyi yanlarımda var ama kötü yanlarım bana daha bi batıyor.saolsun arkadaşlar beni sever ve sayar.bu iyi bişe tabii ki.milletin gözüne(elazııdakilerin) tek batan rahatlığım.duyanda sanki çıplak gezen,hiçbişeyi kafasına takmayan bi adamım!benim rahatlığım sınırlı ve farkındalık çerçevesi içinde(o ne demek la?).şimdi asıl konuya dönelim benim 365 günümün 366'sı kendimi beğenmemekle geçer.kendimi beğenmem arkadaşım şimdi bunun kime zararı var?herkes saolsun bana hep güzel şeyler söyler.hep aynı şeyler.demek ki dedikleri doğru ama ben neden kendimi beğenmiyorum?neden kendimden şikayetçiyim?istediğim şeyler olmadığı zaman hep suçu kendimde bulurum ama artık değişiyorum.kendime öz güvenim artıyor.
geçenlerde yakın bi arkdaşım aynı bu olaydan ötürü depresyona girmiş.yani depresyon değilde kendini kötü hissetmiş.kendisi kız bu arada.kız şimdi hoç biri,ayrıca zayıf ve güzel.tmm bana göre biraz kilo alsa hiç fena olmaz.fakat davranışları her zaman beni deliye döndürür.yani katlanamam.neden bilmiyorum ama eskiden daha kötüydü.şimdi yavaş yavaş düzelmiş.msn'de bana kendini çok kötü hissettiğini söledi ve bende ona nedenini sordum.10 saat beklettikten sonra(salak işte noolcak) anlattı ve sebebi şu anda bahsettiğim şeymiş.bende yıllardır arkadaşlarımın yaptığı şeyi yaptım.ona kendini iyi hissettirdim.içimden gelerek söyledim bunları.avutmak için değil.sonuç olarak bana yapılan birşeyi başkasına yaptım.benim söylediğim doğru ve gerçekti,peki ya onların bana söyledikleri?