kaç kere baktın hayatın boyunca ona?
kaç kere ağladın ona doğru?
onun ışığında kaç kere seviştin sevdiğinle?
kaç kere arkadaşlarınla deliler gibi içtin ve kahkahalarla diğerlerini rahatsız edip eğlendin? ama hiç umursamadın çünkü o da seni umursamadı.sadece izledi seni.
kaç kere yanına bir kadeh şarap alıp, üstüne battaniyeni örtüp, onun griliğinde uyuyakaldın?
ya da hiç üzülmedin sabah gideceğini bile bile?
kaç kere onun doğuşunu ve batışını büyük bir heyecanla izledin? ya da tutulduğu ana gözlerin donmuş ve ağzın açık bir şekilde tanık oldun?
peki hiç orada mıdır diye çıkıp baktın mı balkona?
kaç kere üstündeki siyahlıkları kraterler ve onun gibi şeyler olduğunu düşündün? gidip gördün mü? gidip görenlere inandın mı?
ahh bir başkadır diyeyim ben sana, onun ışığında piyano çalanı dinlemek.
hep o değil midir seni gözleyen, kollayan, en korktuğun karanlıkta sana ışık tutan?
sevdiğinin gözlerine bakıp ayı ve güneşi görmek zaten yetmez mi sana?
işte hiç üzülmezsin zaten ay'ın gideceğine.çünkü bilirsin bir daha gelecek.çünkü bilirsin sabah güneş doğacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Dil Pabuç Gibi!