Sevgi Paylaşıldıkça Gerçektir...-İçimi Açmanın Zamanı Geldi-

İnsanların bunu anlaması zor hele bu zamanlarda ama gerçek budur,burada yatar.akılda yatar.kalpte yatar.Bir Alexander Supertramp gibi yapsak nasıl olurdu?Doğanın saflığına inmek,yaradılışın saflığına inmek.bütün o aklımızdaki düşüncelerden,çelişkilerden,endişelerden sıyrılıp ışığın içinde soyunmamız.çırılçıplak kalıp o ışığı bütün bedenimizde hissetmemiz.nasıl olurdu?

çeşitli yolları var bunun ama kendini inandırabilicek misin bunu yaparken?cesaretin var mı buna?şu anda tam Alex'in yola çıktığı kıvamdayım.sadece ben.kimse yok,hiçbişe yok sadece ben?neden onun gibi cesur değilim?herkesin sevgi dediği yanılsama...bunların üstesinden gelmek gerektiğini o biliyordu.son nefesini verirken başlıktaki gerçeği anladı.her insanın bunu anlaması için bu kadar zorluğa katlanması mı lazım?bundan acı çekenler ne olacaktı?sevgiye ihtiyacı olanlar ne olacaktı?

Yolumu değiştirmemiz lazım,değişmesi lazım.yolum değişecek çok az kaldı.yaptığım şeyler belki adımın anılmasına neden olmayacak ama düşüncelerim?düşündüğüm şeyler elimdeki en önemli şeyler.herşeyin dışında gerçeği anlama çabam.gerçeği istemem.hepimizin gerçeği istemesi.değişmeyen tek şey?ama ben değil miyim herşey değişir diyen?mümkün müdür insanları bilmeden yargılamak ve bununla vicdanı rahat olmak?görmüyorum bunun tersini.Alex'in başlangıç noktası ailesi.o adamın yerinde olmak istemezdim ama çok farklı bi yerde de değilim.cesaret,biraz cesaretim olması lazım.iyi yaşıyoruz,yaşıyorum ama nereye kadar?bittiği zamanı görmedik mi?sınırsız olduğu zamanı görmedik mi?bunların geçici olduğunu görmedik mi?gerçeği isteme çabasız ne zaman sonuçsuz kaldı da biz vazgeçtik?ibret almamız gerek kendimize gelmemiz için.derin acılar çekmemiz lazım anlamamız için...

Devam,sadece yola devam.etrafın önemli değil,sensin önemli olan.şüphe,nefret,korku bunlar da bizim gibi yaratılan ve içimizdeki şeyler.bunlarla yaşamak mı yoksa savaşmak mı?bir Supertramp-McCandless olmak ister miyim?gerçeği kendimde aramak ister miyim?başka insanlarda bıraktığım güleryüz gerçek mi ya da mahvettiğim birgün onlar için sayılır mı?herkesin beni sevdiğini bilirken en yakınlarımdan bunu şüpheye düşürecek şeyler görmem beni bu arayışa itmez mi...?yalnızlıktan nasibimi aldım,alıyorum fakat almaya devam etmeli miyim?saf gerçeğe,mantığın gerçeğine,kalbin gerçeğine,ruhun gerçeğine ulaşmak için onurlu,gururlu,bir tek gözyaşı içinde ölmeye değer mi?orada göreceğiniz şey,yaptığınız herşeye,hayatınıza değecek mi?sonsuz tatmin,sınırsız mutluluk,aradığını bulmak...başarı...yaşamın keyfi yeni deneyimlerle yaşanır.bir Alex Supertramp-Chris McCandless olmak ister miyim?belki başka zaman...