Oydu... sadece onu istiyordu... uzun zaman sonra mutlu olmuştu.sahte gülücüklerin dışında,plastik hayatın akışında bir yenilik idi.o gülüyordu... adamımız hayallerinin ötesine ulaşmıştı.kendi bile inanamamıştı.gerçekle hayali ayıramıyordu artık.uzun zaman geçmişti.kendisini kaybetmişti.bazı kişilere duyduğu sadece özlemdi.yanlışı bulmuştu ama uykudan uzun zaman önce uyandı.artık tedavi olmuştu.yeni bir yıl,yeni bir sayfa...kendi kendine mırıldandı:"onun kollarında, onun dudaklarında, onun yanında... herşey ne güzeldir onla! bana değer veriyor.beni seviyor.peki ben? eski istekler? geçmişe takılıp,sürüklenen birçok insan gördüm.hatta bunu en iyi anlayabilecek insanlardan biri şüphesiz benim.neler görmedim ki? neler yaşamadım ki? ama gülmek lazım,elinden geliyorsa güldürmek lazım çünkü bugünü bugün yaşamak varken... peki ben seviyor muyum? çok hemde çok çok! dünyalar kadar:D artık bitanem olduğunu biliyor... başka istemiyorum.yeni yıla onun dudaklarında, onun yanında girmek...sadece ona dokunmak... pürüzsüz tenine... tanrım bu gerçek mi? bu sefer farklıydı... sadece onun ve benim anlayabileceğim birşey.hayallerimin ötesinde oturmuş onu izliyorum, zaman geçiyor mu bilmiyorum ama gerçek olmadığını biliyorum.gerçek olamayacak kadar iyisin ve gerçek olamayacak kadar mutluyum... hayatımdaki en tatlı yabancısın ve evet en sevdiğim yabancısın"
'Eğer onsuzken hep yolunu kaybetmiş hissediyorsan, onun ismi geçtiğinde heyecanlanıyorsan, uyurken hep onu düşünüyorsan, onu gördüğünde elin ayağın birbirine dolanıyorsa, onun yanında saçma şeyler sana hep mantıklı geliyorsa ve en önemlisi hayallerinin ötesini görebiliyorsan sen aşıksın demektir.'
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Dil Pabuç Gibi!